Jakie elementy muszą znaleźć się na karcie do głosowania?
Tak jak wspomniałem w pierwszej części – to zagadnienie nie powinno być w zasadzie problemem uczestnika postępowania ponieważ kartę przygotowuje pozasądowy organ postępowania.
Karta jest sporządzana przez nadzorcę, lub jest generowana przez moduł do głosowania będący częścią KRZ.
Ustawa określa wyraźnie w art. 213 Prawa Restrukturyzacyjnego jakie elementy karta powinna zawierać.
Zwracam uwagę Państwa, że art. 213 w ustępie 3 zawiera bardzo restrykcyjną regułę, która stanowi, że “karta do głosowania niespełniająca wymogów określonych w ust. 1 jest nieważna“. Jest to więc najdalej posunięty formalizm.
Z uwagi na ten właśnie zapis w mojej opinii każdy z wierzycieli powinien być zainteresowany, aby karta do głosowania spełniała wymogi ustawowe. Skoro wszyscy angażujemy swój czas, energię i ponosimy koszty związane z prowadzonym postępowaniem to powinniśmy zadbać aby oddany przez nas głos miał wartość i mógł być wzięty pod uwagę w procesie ustalania wyników głosowania.
Zachęcam więc by sprawdzić czy karta jest sporządzona prawidłowo, a więc przeanalizować punkt po punkcie wszystkie jej elementy.
Oddanie głosu – krok po kroku
Sam akt głosowania składa się z 3 elementów a w niektórych przypadkach z 4 elementów.
Co do zasady wierzyciel:
- zakreśla kwadrat czy oddaje głos za czy przeciw układowi,
- składa podpis pod kartą,
- oznacza kartę datą oddania głosu.
Oznaczenie sposobu głosowania nie wymaga wyjaśnienia, podpis pod kartą też jest oczywisty, należy wykazać bowiem, że głos oddała osoba uprawniona.
Wyjaśnienia wymaga konieczność oznaczenia karty datą oddania głosu, wbrew pozorom jest to ważny element, gdyż karta do głosowania jest ważna 3 miesiące od dnia oddania głosu (art. 215 Pr.Rest.). Nie oznaczając daty oddania głosu uniemożliwiamy tym samym oznaczenia daty jej ważności, nie może więc być użyta w postępowaniu.
W sytuacji gdy wierzytelność jest zabezpieczona rzeczowo (np. hipoteka, zastaw) nie jest ona objęta układem z mocy prawa. Wówczas, jeśli dłużnik przedstawi propozycje układowe obejmujące taką wierzytelność, dla jej objęcia układem wymagana jest zgoda wierzyciela. Zgodę wyraża wierzyciel przed głosowaniem. Raz udzielonej zgody nie można cofnąć. Zgoda może być wyrażona tylko bezwarunkowo.
Zgodę wyraża wierzyciel w trakcie postępowania bądź najpóźniej na karcie do głosowania. Musi w tym celu zaznaczyć jeszcze jeden kwadrat – w którym wyraża zgodę na objęcie wierzytelności układem. Tego pola wierzyciel nie zaznacza gdy wierzytelność jest objęta układem z mocy prawa.
Odrębności kart do głosowania niektórych wierzycieli
Czas teraz omówić jeszcze kwestię różnicy pomiędzy reprezentantem i pełnomocnikiem, w szczególności w kontekście wierzycieli, którzy nie posiadają wpisu do KRS.
Ustawa Prawo Restrukturyzacyjne w art 213 ust. 1 pkt 2 in fine wskazuje że należy na karcie do głosowania podać “gdy wierzycielem jest spółka osobowa, osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – imiona i nazwiska reprezentantów, w tym likwidatorów, jeżeli są ustanowieni”.
Obowiązek ten dotyczy więc następujących kategorii wierzycieli:
- spółek osobowych,
- osoby prawnej której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną,
- innej jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną.
Te podmioty powinny na karcie do głosowania wskazać reprezentanta.
Kim jest reprezentant – nie jest na pewno pełnomocnikiem, gdyż regulacja dotycząca pełnomocnika jest wyczerpująco wskazana w ust. 2 tego artykułu, który brzmi “W przypadku gdy kartę do głosowania podpisał pełnomocnik, do karty dołącza się pełnomocnictwo”, poza tym do grona reprezentantów ustawa wprost zalicza likwidatorów, jeśli są ustanowieni.
W mojej ocenie ratio legis tego przepisu leży na wykazaniu uprawnienia osoby oddającej głos do złożenia oświadczenia woli za podmiot lub do wykazania uprawnienia do udzielenia pełnomocnictwa pełnomocnikowi. Jeśli mamy do czynienia z podmiotem wpisanym do KRS, gdzie z samego rejestru jasno wynika osoba będąca organem podmiotu i sposób realizacji tego uprawnienia (jednoosobowo lub wieloosobowo), dla oceny prawidłowości reprezentacji wystarczy analiza Rejestru. Jeśli jednak mamy do czyniena z podmiotem, który nie ma widocznej w KRS reprezentacji, jak np. osoba prawna utworzona na podstawie ustawy, konieczne jest oznaczenie kto jest uprawniony do reprezentacji i oddał głos, lub udzielił pełnomocnictwa.
Na codzień obowiązek ten dotyczy takich podmiotów jak urzędy skarbowe, oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, gminy, gdzie reprezentantem jest wójt, burmistrz lub prezydent, albo inne naczelne organy podmiotów.
Zwraca uwagę fakt, że jest to regulacja ułomna. Wymieniając katalog podmiotów obowiązanych do wskazania reprezentantów pomija różnorakie formy działalności, które nie figurują w publicznie dostępnych rejestrach, które nie są obłożone obowiązkiem wskazania reprezentantów. I tak na przykład fundusze sekurytyzacyjne nie mają takiego obowiązku, a przecież ich rejestr, choć jawny, nie jest jednak dostępny on-line i nie ma możliwości by zweryfikować reprezentantów bez wizyty w czytelni akt rejestru funduszy inwestycyjnych.
Restrykcyjny przepis art. 213 ust. 3 – rodem z rzymskiego procesu legisakcyjnego z I wieku p.n.e., powoduje, że formalnie rzecz ujmując brak oznaczenia tego elementu może skutkować uznaniem karty za nieważna, a więc wyłączenia wierzyciela z procesu budowania większości przyjmującej lub odrzucającej warunki układu.
W ostatniej, trzeciej części omówię zagadnienie pełnomocnictw wykazujących uprawnienie do oddania głosu i samego trybu oddawania głosu w głosowaniu nad układem przy wykorzystaniu modułu do głosowania.